onderzoek de vingers die naar jezelf wijzen

Door Tessa Totaaltheater // augustus 3

Oordelen: De mens oordeelt over alles wat hij ziet. Op deze manier vormen we onze mening over de wereld. We vormen onze kijk op situaties. Wat past wel bij mij, en wat niet? Het oordelen laat eigenlijk zien wat je standpunt is en waar je voor kiest.
Wanneer een oordeel een veroordeling wordt: Het zit ook in de mens om hun eigen oordeel te delen met anderen, om het oordeel wat scherper te maken, verhalen te verwoorden vanuit hun eigen emotie en andere mensen te overtuigen van hun oordeel. In veel gevallen wordt het ook nog een beetje aangedikt of iets erger gemaakt. Dit is het moment dat je oordeel een veroordeling gaat worden. Dit is precies wat ik bespreekbaar wil maken. Het komt zoveel voor! Ik zie het in de praktijk en in mijn dagelijkse leven.
Onterecht: Ik geloof dat zo’n veroordeling altijd onterecht is. We kennen namelijk nooit het complete verhaal, je kent niet de oorsprong of de waarheid. Op de momenten dat je het wel denkt te weten, weet je het mijns inzien nog niet.  Begrijp goed, ”een mens en zijn levensweg” is daarvoor veel te ingewikkeld.
Waarom: Veel cliënten zijn er tijdens de dans- en stemtherapiesessies achter gekomen dat ze anderen veroordelen om de ander te vergelijken met zichzelf. In de meeste gevallen gebeurt dit als ze zelf niet lekker in hun vel zitten. Voor even hebben ze het  idee dat ze groeien, dat ze zich weer fijner voelen. Want als de ander namelijk verkeerd is… ben jij natuurlijk beter. Als de ander fouten heeft gemaakt heb jij het gelukkig goed gedaan! Het geeft je kortdurend een beter gevoel over jezelf.  Maar waar de cliënten ook achter kwamen, is dat dit fijne gevoel eigenlijk een illusie is. Je kunt jouw ‘rotgevoel’ niet oplossen door te wijzen naar een ander. Het moment dat de cliënten dit beseffen, hun gedrag gaan doorzien, komt vaak als donderslag! Ze voelen zich beschaamd en durven eigenlijk niet te vertellen dat dit gebeurt. Na de eerste schaamte komt er vrijwel direct een gevoel van verlichting/bevrijding.  Ik herken dit zelf maar al te goed!
En jij? Ga eens bij jezelf na, heb jij deze week nog iemand anders veroordeeld? Zo ja, jammer, want het kost je onnodig veel energie!    Je richt je aandacht namelijk op de ander en op negatieve energie. Wanneer je bezig bent met de tekortkomingen van een ander heb je helemaal geen ruimte om je te richten op jezelf, op je groei en op je positiviteit.
Positiviteit maakt je gelukkiger, je ontwikkeld een zachtere persoonlijkheid en straalt respect uit naar anderen. Door niet te veroordelen schep je stilte in je geest. Dit kun je leren!
Wil jij ook de stap nemen om bewuster te worden? Leren leven zonder anderen te veroordelen? 
– Leer te leven in neutraliteit. Geef geen energie aan veroordeling. Laat alles zijn zoals het is.
– Richt je aandacht eens bewust op het goede van de mens ( je collega werkt misschien wel erg langzaam, maar hij is heel nauwkeurig)
– Richt je eens op de gelijkenissen in plaats van op de verschillen. We zijn allemaal mensen van vlees en bloed. Allemaal met onze            eigen behoeftes en verlangens!
– Sta meer stil bij jezelf. Wat maakt je blij, wat maakt je verdrietig en wat maakt je boos. Dit kan in sommige gevallen best zeer doen,    want je gaat door je eigen pijnen heen. Maar hoe meer jij je naar binnen richt, hoe dichter je bij je zelf en zelfvertrouwen komt. De kunst is om te leren omgaan met deze diepe emoties. Eerlijk kijken naar jezelf, het onderkennen en ervaren. Je leert jezelf  kennen en hoeft dus niet meer met een vinger te wijzen naar een ander. Je gaat de drie vingers onderzoeken die al die tijd naar jezelf  hebben gewezen.
Last but not least: Om helemaal duidelijk te zijn. Een veroordeling is in bepaalde gevallen natuurlijk een must. Denk hierbij aan geweld of machtsmisbruik. Maar dat zou weer een ander verhaal zijn.